PRZYWOŁYWANIE Z PAMIĘCI to najefektywniejsza metoda na ugruntowanie wiedzy. Warto sobie to uświadomić i jak najczęściej z tego korzystać. Trzeba jednak pamiętać że jest to również najtrudniejszy sposób na naukę:( Najtrudniejszy a więc i łatwo pomijany. Przyjemniejsze sposoby takie jak ponowne czytanie dają niebezpieczne złudzenie znajomości tematu.
Co więc robić?
Po pierwsze: uświadomić sobie zalety przywoływania z pamięci:)
Po drugie: rozwinąć w sobie nawyk uczenia się w ten sposób.
Jak w praktyce PRZYWOŁYWANIE z pamięci może wyglądać?
- Pisanie odpowiedzi na pytania na temat, którego aktualnie się uczymy (często pytania są na końcu rozdziałów podręczników)
- Rysowanie podsumowujących wykresów lub map myśli
- Poproszenie inną osobę o przepytanie z danego tematu
- Odpowiadanie sobie na pytania na głos!!! (po cichu mamy tendencję do stwierdzania, że znamy odpowiedzi choć często nie jest to prawdą)
- Wykorzystanie gotowych lub zrobienie samemu fiszek – nie tylko językowych!!!, w których na jednej stronie jest hasło/pytanie a na drugiej odpowiedź [zadanie pracochłonne ale ułatwia przypomnienie ważnego tematu również w późniejszym czasie, poza tym samo robienie uczy:)]
- W czasie nauki: podczas czytania zatrzymywanie się, zadawanie sobie pytań i odpowiadanie na nie z pamięci, własnymi słowami, najlepiej na głos albo pisemnie, a potem sprawdzanie poprawności odpowiedzi. Pytania mogą wyglądać następująco: Jakie kluczowe myśli są w tym co czytam?, Które terminy lub idee są dla mnie nowe i jak je zdefiniować?, Jak wiążę nową informację ze starą?